Τι κάνεις όταν σου αλλάζουν την ζωή;

Εκτάκτως και χωρίς πάθος φίλε αναγνώστη, θα σου πω μία ιστορία. Αλλά πρόσεξε. Η ιστορία είναι αληθινή, αλλά εσύ θα μπεις φανταστικά στον ρόλο του πρωταγωνιστή επειδή σε εκλιπαρώ για την απάντησή σου.

Πάμε μερικά χρόνια πίσω. Στο 2006 (και όχι 2005!). Κάθεσαι στην αγαπημένη σου καφετέρια. Γράφεις στίχους σε πρόχειρα χαρτιά, όπως άλλωστε κάνεις μια ζωή. Εδώ και αρκετό καιρό όμως έχεις μία σκέψη στο μυαλό. Λες αφού το 2005, η Ευσταθία με το "Ξένο ρούχο" (βλέπε ζαμπόν χωρίς λιπαρά και του κόλου ειδύλλια) κέρδισε το 3ο βραβείο στο φεστιβάλ Θεσ/νίκης, γιατί δεν δοκιμάζεις και 'συ την τύχη σου; Σκέφτεσαι επομένως και αντί να προτιμήσεις να πας μόνος, αποφασίζεις να δημιουργήσεις μια μπάντα με αυτό το σκοπό. Τιμής ένεκεν σε παλιότερες μπάντες που είχαν εμφανιστεί στο φεστιβάλ. Δηλαδή Poll, Charms και Νοστράδαμος.

Και όπως είσαι ακόμα στην καφετέρια και πίνεις τις μπυρούλες σου, σηκώνεις το τηλέφωνο και παίρνεις τον αδερφικό σου φίλο που παίζει κιθάρα ή κατ' ανάγκη μπάσο και του λες την ιδέα σου. Στην αρχή νομίζει ότι κάνεις πλάκα και γελάει με το αυθόρμητο σκεπτικό σου, αλλά μόλις καταλαβαίνει ότι είσαι σοβαρός, συμφωνεί μαζί σου. Κλείνεις το τηλέφωνο και νιώθεις μια πρωτόγνωρη γαλήνη. Σαν τα πάντα να δημιουργούνται από αυτή τη στιγμή.

Λίγες ώρες αργότερα πας στο βραδινό σου στέκι, ένα rock bar απέναντι από την καφετέρια που ήσουν. Έχει έρθει και ο φίλος σου και συζητάτε ιδέες για το ποιοί άλλοι θα απαρτίσουν την μπάντα. Ο φίλος σου, σου προτείνει δύο ονόματα και εσύ επειδή είσαι και δεκτικός χαρακτήρας, αποδέχεσαι την πρόταση του. Έτσι η μπάντα είναι έτοιμη.

Κάνετε κάποιες ηχογραφήσεις και στέλνετε ένα κομμάτι για το φεστιβάλ αλλά δεν γίνεται δεκτό. Στενοχωριέσαι αλλά λες μέσα σου, δεν πειράζει. Και προτείνεις να αρχίσετε να το ψάχνετε για κανά live. Συναντάς άρνηση. Προτιμούν να βρισκόσαστε στο studio και απλά να περνάτε καλά. Δεν σε γεμίζει και σε συνδιασμό με κάποια πράγματα που παρεξήγησες (προσωπικού επιπέδου) αποφασίζεις να αποχωρήσεις. Αλλά δε φεύγεις με μίσος. Βλέπεις τους άλλους ακόμα. Πίνετε μαζί. Η μπάντα πλέον αλλάζει όνομα.

Λίγο καιρό αργότερα και φυσικό επακόλουθο, κάποιος άλλος παίρνει την θέση σου. Σύντομα μετά από αυτό ο drumer απολύεται (δεν αποχώρησε. Έχει διαφορά μεγάλη). Τσακώθηκε με τους άλλους επειδή τον διώξανε. Ήθελαν κάποιον καλλίτερο για να αρχίσουν ζωντανές εμφανίσεις. Εσύ, σαν χαζός ειρηνοποιός πας να εκφέρεις άποψη αν και δε σου πέφτει λόγος, αφού έχεις μόνος σου αποχωρήσει. Αλλά επειδή θεωρείς τον εαυτό σου φίλο, ρωτάς. Ρε παιδιά πως και αλλάξατε ξαφνικά γνώμη και τώρα θέλετε live; Η απάντηση ήταν άμεση. Δεν σου πέφτει λόγος να ασχολείσαι με τα της μπάντας. Δεν το συνεχίζεις και δεν δίνεις σημασία. Έχεις πιο σοβαρά πράγματα να κάνεις άλλωστε στη ζωή σου.

Φτάνουμε στην σημερινή ημερομηνία που γράφεται αυτή η ανάρτηση. Μέχρι και δυο μέρες πριν έχεις δει όλους τους πρώην συναδέλφους σου και όλα καλά. Φιλαράκια, φιλαράκια. Και λίγα λεπτά νωρίτερα πέφτει το μάτι σου σε αυτό εδώ:

........... Is A Classic Rock Band From Greece. The band was founded in Patras (Greece) in the year 2005 by .............. and ........... along with two former members of the band.In 2006 the former singer left the band and was replaced by ............... in March 2007 .The same happened with the former drummer who was replaced by ............. in January 2008.

Δεν αναφέρεις ονόματα γιατί δεν θέλεις να θίξεις καταστάσεις, και το σημαντικότερο να μην δυσφημίσεις. Εδώ διαβάζεις λοιπόν ότι, οι "τάδε" (το όνομα που αποκτήσαν αφού έφυγες) δημιουργήθηκαν το 2005. Ούτε το '06, ούτε με το όνομα που ήσουν και 'συ! Παράσιτο ήσουν! Δημιουργήθηκαν από τους Α και Β. Ο Α είναι το 3ο μέλος που μπήκε και ήταν πρόταση του Β, όπως ξέρεις. Με δύο πρώην μέλη. Χωρίς τελίτσες γιατί ήταν ανώνυμοι! Το ένα μέλος είσαι εσύ. Δεν δημιούργησες τίποτα εσύ. Όλα ξεκίνησαν από τον Α και τον Β. Εσύ δεν ήσουν ποτέ στην καφετέρια, ούτε έγραφες στίχους! Επίσης διαβάζεις ότι εσύ, the former singer (και στιχουργός αλλά τι μας νοιάζει) έφυγες. Να και το πρώτο σωστό! Αλλά το ίδιο (;) συνέβη και στον drummer. Έφυγε. Βέβαια ήσουν μπροστά όταν τον έδιωξαν, αλλά έφυγε!

Καταλήγουμε σε αυτές τις γραμμές. Μήπως η ζωή σου δεν ήταν όπως την ήξερες; Μήπως άλλοι την ήξεραν για σένα; Και σε ρωτώ. Πώς θα αντιδράσεις; Θα με βοηθούσε και μένα η γνώμη σου.